Տեքստից դու՛րս գրիր բոլոր գոյականները․
Ժուան Քաբրալը մի բարձրահասակ մեքսիկացի էր, որ աշխատում էր հորեղբորս այգում, որթատունկերը էտելու ժամանակ: Նա մի աղքատ մարդ էր, որի ամբողջ ունեցվածքը իր կին Կոնսուելյան էր՝ Պաբլո և Պանչո որդիների հետ միասին, երեք դստրիկները, իր կաղ զարմիկ Ֆեդերիկոն՝ չորս շների ու մի կատվի ուղեկցությամբ, կիթառը, հին կոտորակի հրացանը և արդեն վաղուց պառաված ձին, որ քաշում էր դատարկ ամանեղենի շրըխկ-թըրխկոցով լիքը ծածկած սայլը: Այդ առավոտ ես ու հորեղբայրս հանդարտ զրուցում էինք ագարակի բակում, երբ ճանապարհի ծայրին երևաց սայլը, և Ժուանը իր ամբողջ թափառական խմբի հետ միասին ուղղվեց մեր կողմը:- Սա ի՞նչ է,- զարմացավ հորեղբայրս:- Մեքսիկացիներ են,- ասացի:- Ի՞նչ գիտես,- նորից զարմացավ հորեղբայրս:- Շներին նայիր,- բացատրեցի ես: — Մեքսիկացիները պարզ ու ազնվասիրտ ժողովուրդ են: Ամենաաղքատ մեքսիկացին էլ շների մի ամբողջ ոհմակ է պահում: Նրանք հնդկացիների և ուրիշ ազնվազարմ ցեղերի խառնուրդ են:- Ի՞նչ են ուզում,- ասածիցս անհանգստացավ հորեղբայրս:- Աշխատանք,- ասացի ես,- դա դեմ է նրանց ազնվազարմ բնությանը, բայց կյանքն ստիպում է, որ աշխատեն: Ինչպես երևում է, հորեղբորս բոլորովին չհուզեց իմ ճառը:- Որթատունկերս ես ինքս եմ էտելու,- հայտարարեց նա:- Նրանց ի՞նչ,- ասացի ես,- կշրջվեն ու կգնան մի ուրիշ ագարակ: Բեռնասայլակը դանդաղ ագարակի բակը մտավ, և Ժուան Քաբրալը բարձրահասակ մեքսիկացու իր ողջ վերհությամբ ողջունեց մեզ՝ «Բուենոս դիաս, ամիգոս»: Հետո կոտրտված անգլերենով տեղեկացավ.- Այստեղ աշխատանք կճարվի՞ մի ուժեղ մեքսիկացու համար:- Այսինքն ո՞ւմ համար,- հարցրեց հորեղբայրս ինձ:- Ինձ համար,- ասաց մեքսիկացին,- Ժուան Քաբրալի:- Ժուան Քաբրալ,- կրկնեց հորեղբայրս,- չէ, աշխատանք չկա:- Ինչքանո՞վ,- Ժուանն անտեսեց հորեղբորս պատասխանը:- Ի՞նչ է ասում,- հորեղբայրս չհասկացավ մեքսիկացու ասածը ու, սարսափելի շփոթված, մի ծխախոտ վառեց:- Նա ուզում է իմանալ, թե որքա՞ն ես վճարելու,- թարգմանեցի ես:- Վճարելու մասին ո՞վ բան ասաց: Ես աշխատող չեմ վարձում:- Հետո ի՞նչ,- ասացի ես,- նա համենայն դեպս ուզում է իմանալ: Նա հրաշալի գիտի, որ դու աշխատող չես վարձում: Հորեղբայրս շվարեց:
Ողջույն ես Ստյոպան եմ Ադամյան: Ես այսօր կպատմեմ մեր ջոկատի այցելության մասին Գեղարվեստի դպրոց: Մենք գնացինք կավագործության սրահ: Մեզ ցույց տվեցին Հայկական զարդանախշեր և ասացին, որ էսքիզներ նկարեինք: Ես ընտրեցի մի Հայկական զարդանախշ, նկարեցի այն և որոշեցի, որ այդ զարդանախշով պիտի զարդարեմ իմ պատրաստվելիք բաժակը: Դպրոց վերադառնալու ճանապարհին մի քիչ այգում խաղացինք, հետո շարունակեցինք ճանապարհը դեպի դպրոց:
Ողջույն ես Ստյոպան եմ Ադամյան: Այսօր ես կպատմեմ իմ ճանապարհորդության մասին դեպի սահադաշտ: Մենք գնացել էինք Ավանի սահադաշտը: Ես սկզբում չէի կարողանում սահել: Այնտեղ ես ընկել եմ մոտ 30-40 անգամ: Հետո դուրս եկանք ձնագնդիկ խաղացինք: Ապա նստեցինք երթուղային տրասնպորտ և վերադարձանք դպրոց: Ես շնորհակալ եմ ընկեր Հասմիկին մեզ այդպիսի հիանալի օր պարգևելու համար:
Ստյոպա Ադամյանի ուսումնական բլոգը 